Kennistafels Schoon en Emissieloos Bouwen 3 (Zoetermeer)
Wachten we als opdrachtgevers, leveranciers en aannemers op elkaar óf is iemand bereid het voortouw te nemen? Tijdens de Kennistafels Schoon en Emissieloos Bouwen (een initiatief van De Groene Koers en Rijkswaterstaat) in Zoetermeer bleek dat een hot topic. Want waar de ene opdrachtgever met de aannemer in gesprek gaat en vraagt: hoe kunnen we samen de emissie op de bouwlocatie beperken? Daar laten anderen het toch afweten. Dat is althans de ervaring van Arie Jan Anker (Anker Grondverzet). Hij zette een volledig elektrische 25 tons graafmachine in bij De Groene Boog en is in rap tempo het lichte rijdend materieel aan het elektrificeren. “Het is bedrijfszekerder, dit materieel doet het altijd”, is zijn ervaring. En het laden? “Doen we met veel met de zonnepanelen op ons bedrijf en anders zoeken we een ‘stopcontact’.” Een gemeente die een nieuwbouwwijk in de polder realiseert zou daar toch blij van worden ...? Nou, dat bleek niet helemaal het geval. Anker bood aan om emissievrij te draaien, maar de gemeente gaf aan geen geëlektrificeerd materieel in te zetten omdat de uitstoot van stikstof al beperkt werd ‘uit het weiland’.
Het was slechts een voorbeeld dat tot nadenken stemt. Want: hier neemt een ondernemer het voortouw, maar blijkt de opdrachtgever emissievrij werken nog niet te prioriteren. Terwijl samen optrekken juist zo belangrijk is. Ook om de leveranciers een impuls te geven. Igor de Liefde (Hitachi Construction Machinery (Europe) NV (HCME): “We hebben te maken met internationale ontwikkel- en innovatietrajecten waarbij leveranciers intern naar de balans zoeken tussen ontwikkeling en vraag. Zij hebben marktpotentieel nodig.” Om zich te committeren aan een emissievrije machines hebben ondernemers bovendien meer zekerheid nodig. Zowel technisch als financieel. Aldert van der Spek (Van der Spek Groen, Grond en Infra): “Kostenvergelijkingen maken is lastig. Want: hoe lang gaat een accu mee? Wat is de restwaarde van een machine? En de energieprijzen fluctueren. Zo wordt de rekensom lastig, vooral omdat de sector ‘uren verkoopt’ aan de opdrachtgever.”
In deze transitiefase staan de koplopers op, zo bleek in de subgroepen. Bij Albert Lusseveld werd gesproken over innovatie en techniek. In zijn groep bleken alle ondernemers te draaien met HVO100 en Stage V machines, beschikte een groot deel over rijdend elektrisch materieel en doen drie ondernemers ervaring op met waterstof.
En ook bij de opdrachtgever ontwaar je een kopgroep. ProRail volgt bijvoorbeeld RWS qua ambities. Maar Dik de Weger wil meer en medeoverheden – middels Convenant SEB - stimuleren om reductiedoelen eerder te halen.
Op 10 oktober praten we daar verder over in Lelystad.